Święta Katarzyna Aleksandryjska
Święty Rafał Kalinowski
Błogosławiony ks. Franciszek Rogaczewski
Według legendy św. Katarzyna urodziła się w Aleksandrii w Egipcie i była córką króla Kustosa. Przez lata uchodziła za jedną z najpopularniejszych świętych Kościoła katolickiego. Według tradycji była bogatą i wykształconą chrześcijanką z Aleksandrii, która przyjęła śluby czystości. Poniosła śmierć męczeńską w wieku 18 lat. Otwarcie krytykowała prześladowania chrześcijan i postępowania cesarza Maksencjusza , żonę którego nawróciła na chrześcijaństwo. Wyrok śmierci zapadł po dyspucie religijnej, w której Katarzyna okazała się bieglejsza od pięćdziesięciu mędrców niechrześcijańskich, część z nich nawracając. Niezadowolony z takiego obrotu sprawy cesarz skazał Katarzynę na śmierć po torturach; odstąpiono od łamania kołem po zniszczeniu narzędzia tortur przez anioła i wyrok wykonano przez ścięcie.
Święto patronalne św. Katarzyny Aleksandryjskiej obchodzone jest 25 listopada.
Święty ojciec Rafał Kalinowski "Rafał" (a właściwie Józef, bo takie imię otrzymał na chrzcie) Kalinowski urodził się w Wilnie 1 września 1835 roku. Studiował w Instytucie Szlacheckim w Wilnie, a później na Akademii Inżynierii Wojskowej w Petersburgu, gdzie uzyskał tytuł inżyniera i stopień porucznika. Po ukończeniu studiów mianowano go asystentem matematyki w tejże Akademii. W 1859 r. współpracował w projektowaniu linii kolejowej Kursk – Kijów – Odessa. W 1863 r., po wybuchu powstania styczniowego, zwolnił się z wojska rosyjskiego i pełnił funkcję ministra wojny w rejonie Wilna. Aresztowany 24 marca 1864 r., został skazany na karę śmierci, którą zamieniono na 10 lat przymusowych prac na Syberii. W Usolu Syberyjskim przeżył nawrócenie. Tu zrodziło się jego powołanie kapłańskie i zakonne. Z wygnania powrócił w 1874 r. i został wychowawcą Augusta Czartoryskiego w Paryżu. Trzy lata później wstąpił do zakonu karmelitów bosych w Grazu w Austrii i przyjął imię zakonne brata Rafała od św. Józefa. Po złożeniu ślubów zakonnych studiował teologię na Węgrzech, a święcenia kapłańskie otrzymał w Czernej koło Krakowa 15 stycznia 1882 roku. Zmarł 15 listopada 1907 r., w klasztorze w Wadowicach, który założył i którego był wtedy przeorem. Został pochowany na cmentarzu klasztornym w Czernej. Za życia i po śmierci cieszył się sławą świętości, zarówno wśród zwykłych ludzi, jak i kardynałów. Papież 22 czerwca 1983 r. w Krakowie beatyfikował Rafała Kalinowskiego, a 17 listopada 1991 r. w Rzymie zaliczył go w poczet świętych.
Święto patronalne św. Rafała Kalinowskiego obchodzone jest 20 listopada.
Ks. Franciszek Rogaczewski żył w latach 1892-1940. Urodzony 23 XII 1892 w Lipinkach w licznej rodzinie mistrza rzeźnickiego Leonarda i Anny z Laskowskich. Wychowywał się od 1894 w Lubichowie, dokąd rodzina się wyprowadziła. Kształcił się w Collegium Marianum w Pelplinie (1905-1910) oraz w gimnazjum w Chełmnie. Egzamin dojrzałości złożył w 1913 r. Po studiach w Seminarium Duchownym w Pelplinie otrzymał 16 III 1918 święcenia kapłańskie. Proboszcz polskiej parafii pw. Chrystusa Króla w Gdańsku, wyjątkowy spowiednik. Aresztowany l września 1939 r., po długich torturach został rozstrzelany 11 stycznia 1940 r. w pobliżu Gdańska. Na krótko przed zabraniem na egzekucję powiedział do swojego wikariusza, razem z nim uwięzionego: "Wiesz, czuję, że zginę; powiedz moim ukochanym wiernym w kościele Chrystusa Króla, że chętnie oddam swe życie za Chrystusa i Ojczyznę". Papież Jan Paweł II dokonał w Warszawie 13 czerwca 1999 roku beatyfikacji 108 polskich męczenników z czasów II wojny światowej, jednym z nich był Sługa Boży ks. FRANCISZEK ROGACZEWSKI.
Święto patronalne ks. Franciszka Rogaczewskiego obchodzone jest 12 czerwca.
